Glugur
was een industriegebied halverwege Medan en Pulo Berayan. Tussen april 1942 en juni 1944. was daar een internerings kamp voor vrouwen en kinderen en ook een krijgsgevangen kamp. De plaats was in 1913 aangelegd als kamp voor contract arbeiders bij de hoofdweg en spoorlijn naar Belawan. Het kamp bestond uit vijf grote en drie kleine familie barakken ook wel ‘hongs’ genoemd. Vanaf juni 1944 werden hier vrouwen en kinderen uit Poeloe Berayan geïnterneerd. In juli 1945 werden zij verplaatst naar Aek Pamienke II. Het latere vrouwenkamp werd Gloegoer II genoemd. Kamp Gloegoer I was van april tot mei 1942 gevestigd in voormalige koelie barakken 1 kilometer ten oosten van de hoofdweg. (Dulm 2000: 40).