Amir Hamzah Gedichten

Sumatraanse Poëzie

Amir Hamzah

Een van de meest beroemde Indonesische dichters is Amir Hamzah, geboren in 1911 uit locale adel in Tanjung Pura, Oost Sumatra. Hij was in feite een Nederlands Indische dichter. Want hij genoot Nederlands onderwijs, hij studeerde aan een Nederlandse hogeschool, hij las Nederlandse boeken en zelfs zijn handschrift kan worden herkend als vooroorlogs Nederlands. Maar tegelijkertijd was het Amir Hamzah die de basis legde voor de moderne Indonesische taal. Hij was de dichter die er in slaagde om nog één maal het klassieke Maleis om te vormen in een prachtige nieuwe poëzie, de basis voor het moderne Bahasa Indonesia.

Amir Hamzah werd slechts 35 jaar oud. Kort na de oorlog werd hij vermoord door jonge extremisten. Nog in de Nederlandse tijd publiceerde hij twee dichtbundels. ‘Boeah Rindu’ – ‘Heimwee’, en ‘Njanji Soenji’ – ‘Eenzaamheid’.

In de bundel ‘Heimwee’ werden zijn gedichten vertaald door Rudy Kousbroek en A. Teeuw van het Indonesisch in het Nederlands. Professor Indonesische Taal- en Letterkunde aan de Leidse Universiteit A. Teeuw schreef een uitgebreide analyse van zijn gedichten. De bundel was ingeleid door Rudy Kousbroek, opgegroeid in Oost Sumatra en essayist en auteur van boeken over literatuur en cultuur van het voormalig Nederlands Indïe en Indonesië. Rudy Kousbroek (1929-2010) maakte voor het eerst kennis met de poëzie van Amir Hamzah in het Japanse interneringskamp op Sumatra. Amir Hamzah’s gedichten maakte een onuitwisbare  indruk op hem.